Wat zijn geboortepatronen?

Geboortepatronen zijn eigenlijk gedragspatronen die ontstaan zijn in de prenatale periode (deze periode start al voor de conceptie en tijdens de zwangerschap) of tijdens de geboorte. Er wordt binnen de geboortepsychologie inmiddels steeds meer bekend over hoe een baby dit al (bewust) mee krijgt en welke inprentingen dit achterlaat. (Je kunt in het blog: "Hoe kan het dat je de ervaringen vanuit de zwangerschap en geboorte onthoudt?" meer lezen over hoe het kan dat deze ervaringen onthouden worden.) Je kunt dan bijvoorbeeld denken aan de omstandigheden tijdens de zwangerschap (prenataal) op het gebied van voeding en medicijnen, spanningen en stress maar ook liefdevolle verbinding en ‘gezien worden’. Al deze ervaringen hebben impact op de ontwikkeling van de baby maar ook op het wereldbeeld dat een kindje heeft. Ik werkte eerder twee voorbeelden uit in het blog: "De impact van de zwangerschap en geboorte op de ontwikkeling van het brein van een baby,"

Stel je eens voor dat je je bevind op een veilig, warm, donker, geluiddempend plekje waar je voorzien wordt in je behoeften van voeding en zuurstof, compleet vanuit symbiose met je moeder. En deze plek ga je verlaten tijdens een proces dat misschien wel pijnlijk en eenzaam is, mogelijk uitzichtloos lijkt en beangstigend is. Na afloop van dat proces is alles anders dan hoe je het kende. Je voelt de lucht en de koude temperatuur van de omgeving, je ogen weten niet wat er gebeurd doordat het licht is en je dient jezelf van zuurstof en voeding te voorzien. Je ervaart aanrakingen en ondergaat misschien zelfs medische handelingen. Je hele lichaampje voelt anders aan dan toen je in de baarmoeder verbleef. De ‘wereld’ zoals je die kende is ‘ineens’ veranderd. Een overgang die immens groot en overweldigend is.

Iedere gebeurtenis of ingreep tijdens de bevalling voegt een extra indruk toe aan het verhaal dat ik hierboven schetste. Dit kan veel inprentingen meegeven aan een kindje. Behoeften die niet vervuld zijn geworden en overtuigingen die onbewust ontstaan zijn.

In het algemeen kunnen we er vanuit gaan dat een baby bepaalde specifieke behoeftes heeft tijdens de zwangerschap en ook voorafgaand aan de geboorte. Wanneer dit anders verloopt dan gewenst/verwacht spreken we van onvervulde behoeften. Dit is vaak terug te zien in het gedrag van baby's. Het werkt immers (onbewust) door in het wereldbeeld en brein van het kindje. Door je hier bewust van te zijn ga je het gedrag van een baby/kind beter begrijpen. Het wordt heel erg logisch! Vanaf dat je het weet kun je hier op inspelen en er rekening mee houden in de omgang met je kind. Er komt de mogelijkheid om de overweldigende ervaringen en eventuele onvervulde behoeften van je kind te erkennen en te helen. Dit is een heel belangrijk startpunt en kan voor veel kinderen al voldoende zijn. We willen immers allemaal het liefst gehoord, gezien en geliefd worden. Hoe klein of groot we ook zijn. Door hier op jonge leeftijd al oog voor te hebben is het mogelijk om te voorkomen dat de geboortepatronen gedragspatronen worden die een kind een leven lang bij zich draagt. 

Hoe een kindje deze gebeurtenissen ervaart is bij iedere persoon anders. Ik vergelijk het vaak met een blokkentoren. Ieder geboortepatroon is één stukje in de vorming van het geheel. Door de start van een persoon inzichtelijk te hebben kun je verbanden leggen. Niet alle gedragskenmerken die bij een geboortepatroon horen zijn voor iedereen herkenbaar. Dit komt doordat hierin meespeelt hoe moeder zich voelde, hoe de baby het ervaren heeft, hoe de omgeving er op gereageerd heeft, in hoeverre er al heling plaatsgevonden heeft, etc. De imprint die een ervaring achterlaat is dus voor iedere persoon anders.