vluchten als overlevingsstrategie bij kinderen

Op het moment dat een kindje zich niet veilig voelt dan zijn er een aantal verschillende manieren waarop het kan reageren op de situatie. We noemen dit ook wel overlevingsstrategieën of coping mechanismen. In dit artikel gaan we dieper in op het fenomeen van vluchten als coping mechanisme bij kinderen tot circa 8 jaar en hoe je als ouder kunt helpen.

Wil je meer lezen over de andere overlevingsstrategieën? Check dan dit blog. 

Vluchten is een natuurlijke reactie waarbij kinderen proberen te ontsnappen aan een stressvolle situatie. Ze rennen weg, verstoppen zich of vermijden confrontaties. Dit kan variëren van het weglopen van een conflictsituatie tot het zich terugtrekken in hun eigen wereldje om overprikkeling te vermijden.

Het is een manier waarop kinderen proberen om te gaan met overweldigende situaties. Het kan voortkomen uit gevoelens van angst, onzekerheid of een gebrek aan vertrouwen. Door weg te rennen, hopen ze te ontsnappen aan hetgeen dat hen stress bezorgt.

Als jonge kinderen vluchten als overlevingsstrategie gebruiken, heeft dit verschillende gevolgen. Ze kunnen moeite hebben met het aangaan van sociale interacties en het opbouwen van gezonde relaties. Emotioneel kunnen ze gevoelens van angst en vermijding ervaren. Ze kunnen moeite hebben met het oplossen van conflicten en het uiten van hun behoeften en gevoelens. Het kan ook hun zelfvertrouwen beïnvloeden en hen kwetsbaar maken voor het ontwikkelen van vlucht of vermijdingsgedrag in andere aspecten van hun leven. Het is belangrijk om deze kinderen te ondersteunen, hun gevoel van veiligheid te bevorderen en hen te helpen bij het ontwikkelen van gezondere copingmechanismen.

Het is belangrijk om vluchten als copingmechanisme bij jonge kinderen te herkennen en stappen te ondernemen om gezondere copingmechanismen te ontwikkelen. Wat hierbij helpend kan zijn:

1. Creëer een veilige basis: Zorg ervoor dat je kind zich veilig voelt bij jou. Bied een veilige en vertrouwde omgeving waarin ze zich kunnen ontspannen en zichzelf kunnen zijn.

2. Erken en respecteer grenzen: Begrijp dat je kind soms behoefte heeft aan ruimte en tijd voor zichzelf. Respecteer hun behoefte aan terugtrekking en geef ze de ruimte om zichzelf te kalmeren.

3. Bouw vertrouwen op: Werk aan het opbouwen van een sterk vertrouwen tussen jou en je kind. Moedig open communicatie aan, luister naar hun zorgen en bied ondersteuning waar nodig.

4. Leer stressmanagement: Help je kind omgaan met stress door het te leren ontspanningstechnieken in te zetten. Denk bijvoorbeels aan  diepe ademhaling, mindfulness of fysieke activiteiten zoals dansen of knuffelen met een knuffelbeest.

5. Stapsgewijze blootstelling: Introduceer geleidelijk aan nieuwe situaties waar je kind moeite mee heeft. Begin met kleine stappen en bouw langzaam op, waarbij je hun vertrouwen en zelfvertrouwen vergroot.

Vluchten als coping mechanisme bij kinderen is een natuurlijke reactie op stressvolle situaties. Als ouders kunnen we onze kinderen ondersteunen door een veilige basis te creëren, grenzen te respecteren, vertrouwen op te bouwen, hen te leren om te gaan met stressvolle situaties en geleidelijk aan nieuwe situaties te introduceren. Het is belangrijk om geduldig te zijn en de behoeften van je kind te begrijpen terwijl je hen helpt om te gaan met stress en het ontwikkelen van veerkracht.